Ik geef al jaren online advies, en met veel succes! Inmiddels heb ik meer dan 100 online workshops verkocht. Maar nu wil ik een stap verder gaan. Voor mijn meest bijzondere cursisten ga ik een speciale dag organiseren, vol verdieping, waarin we echt de tijd nemen om de kracht van zelfliefde en persoonlijke groei te ervaren.
Ik had al eerder contact met Brasserie Biezz over het gratis gebruik van de groepsruimte. Ze hebben me uitgelegd dat de ruimte alleen te huur is. Maar hé, dat houdt me natuurlijk niet tegen. Waarom zou ik, met mijn status en charisma, betalen om ergens te zitten? Ik ben toch niemand tot last?
Ze zouden blij moeten zijn dat ik er überhaupt wil zitten!
Vol zelfvertrouwen wandel ik richting Brasserie Biezz, met mijn thermoskan vol inspiratie (en koffie) en mijn flipover onder de arm – klaar voor een spontane presentatie.
Vandaag ga ik mijn cursisten laten zien hoe je écht jezelf kunt omarmen. Een beetje zoals ik dat elke dag doe.
De deur van de groepsruimte is gesloten, maar dat zie ik slechts als een klein obstakel. Denken in oplossingen, niet in problemen! Ik installeer mezelf, klap mijn laptop open, stop de stekker in het stopcontact en plaats mijn thermoskan als een trofee op tafel. Niks kan mij gebeuren. Ik weet wat ik doe, toch? Ik begin alvast met het verschuiven van de tafels, want het voelt niet goed.
Ik heb meer ruimte nodig zodat de energie lekker kan stromen. Maar dan verschijnt er een medewerker.
De glimlach op mijn gezicht blijft breed, maar vanbinnen hoop ik dat hij niet helemaal op de hoogte is van het beleid. “Hallo! Ik kom voor de groepsruimte, zoals afgesproken.” De medewerker glimlacht beleefd, maar ik weet al wat hij gaat zeggen: “De ruimte is echt alleen te huur.”
Wat?! Hoe kan dat nou? Dit moet een misverstand zijn.
Ik, die zoveel inspiratie breng, krijg een ‘nee’ te horen? Dat voelt… brutaal. Ongastvrij, zelfs.
Terwijl mijn cursisten langzaam binnenkomen, voel ik me voor gek gezet, hier midden in mijn eigen seminar. Ik heb hier echt een afspraak over gemaakt hoor, met je collega! Ben je niet op de hoogte?
“Zal ik anders even onze planning openen?” De medewerker blijft kalm, maar ik raak geïrriteerd.
“Nee, dat hoeft niet,” roep ik, terwijl ik mijn spullen haastig in mijn tas prop.
Het is haast onvoorstelbaar. Ik, de expert in zelfliefde en innerlijke kracht, word hier behandeld alsof ik een gewone gast ben. Zelfs met al mijn zelfvertrouwen en aura van wijsheid is de boodschap duidelijk:
de groepsruimte is alleen te huur. En dat verandert niet, hoeveel inspiratie ik ook meebreng.
